Niet elke rit gaat van een leien dakje. Na in 2018 relatief makkelijk de Race around the Netherlands te hebben volbracht, zat ‘ie er in 2021 al na vier dagen op. Ik denk dat ik simpelweg ‘verkeerd’ heb gegokt.
In tegenstelling tot mijn eerste deelname, had ik deze keer een aantal overnachtingen vóóraf gepland. Zoiets heeft voor- en nadelen. Geen ‘gedoe’ overdag met het zoeken naar een geschikte slaapplaats of onderweg geconfronteerd worden met volgeboekte locaties (het is immers meivakantie). Aan de andere kant: soms arriveer je relatief vroeg op de plaats van bestemming terwijl je fysieke gesteldheid dan nog goed is en ook de weersomstandigheden ‘een stukje verder fietsen’ niet in de weg staan.
Hoe dan ook… ik had 560 kilometer afgelegd en overnacht in Eemshaven. Ik hoopte, door daar heel vroeg te vertrekken, nog even te profiteren van de wat zwakkere wind (later die dag was namelijk een stevige westenwind voorspeld). Dat pakte niet goed uit: enkele fikse regenbuien, met hagel en temperaturen van amper 3-4 graden, zorgden er voor dat ik na 2 uurtjes fietsen zeiknat en tot op het bot verkleumd op de fiets zat… bevangen door de kou en tot ‘niks’ meer in staat. Kouder en natter heb ik zelden meegemaakt. “Wrong time, wrong place”, zullen we maar zeggen.
Tja, wat is dan wijsheid? Stug doorfietsen óf de kortste weg terug naar de bewoonde wereld (lees: een warme douche)? Ik heb voor mijn gezondheid gekozen en vanuit het plaatsje Hornhuizen (een klein dorpje in de gemeente Het Hogeland) koers gezet richting Groningen. Daar aangekomen (het was inmiddels half elf in de ochtend) heb ik ingecheckt bij hotel Martini en ben ik een half uur onder een warme douche gaan staan.
“Daar aangekomen heb ik ingecheckt bij hotel Martini en ben ik een half uur onder een warme douche gaan staan”
Achteraf heb ik spijt van deze beslissing. Vanuit Hornhuizen was het toch nog anderhalf uur fietsen naar Groningen. Ik had dus net zo goed mijn route kunnen vervolgen en ergens in de buurt van Dokkum een hotel kunnen zoeken. Wie weet had ik dan een dag later de draad weer op kunnen pakken. Het is wat het is… gedane zaken nemen geen keer. Desalniettemin… unfinished business. Ik verheug me nu al op volgend jaar!
