Het idee om zó vroeg te vertrekken werd een beetje uit ‘luiheid’ geboren. Nadat ik de avond van tevoren de voorspelde windrichting en windkracht goed had bestudeerd trok ik de conclusie dat ik het beste ergens tussen 2:00 en 3:00 uur ’s nachts kon vertrekken.
Als de voorspellingen me niet in de steek zouden laten, zou ik dan namelijk het eerste gedeelte van de route géén wind hebben terwijl ik ‘m overdag zeker ‘tegen’ zou krijgen. En dus zat ik om half drie in de ochtend aan een groot bord havermoutpap om een half uurtje later te vertrekken voor een ‘Forza4Jenske trainingsrondje XXL’.
Het begon allemaal niet zo voorspoedig: ‘verdwaald’ in het donker, materiaalproblemen (de houder van m’n lamp brak af) en vooral erg koud! Rond half acht in de ochtend had ik de eerste 100 kilometer er op zitten en niet veel later zat ik in de ochtendspits van Antwerpen (wat is een fiets dan fijn…). Daarna koers richting Brussel, van Brussel naar Leuven en tot slot nog ongeveer 120 kilometer (met voornamelijk wind in de rug) naar huis. “You can’t be sad while riding a bicycle”…